همانگونه که می دانید انسان از طریق حواس خودش یاد می گیرد. آنچه را که انسان « می بیند، می شنود، لمس می کند، بو کرده و می چشد»، به مغز فرستاده می شود. مغز این اطلاعات رسیده را بررسی کرده و آنها را دسته بندی و ذخیره می کند. همچنین با توجه به آنچه دریافت کرده است به اندامهای بدن دستوراتی می دهد.
با این مقدمه نقش حواس مختلف مشخص شد. ادراک شنیداری در این بین نقش زیادی دارد و بعد از ادراک بینایی، موثرترین نقش را در یادگیری کودکان ایفا می کند. صداهای مختلف از جمله صدای اشیاء، صدای حیوانات، وسایل نقلیه، صدای انسانها، صدای باد و امواج دریا همه و همه در زندگی کودک حضور دارند. اما یک سوال: آیا کودک به این صداها با دقت گوش داده است؟ آیا اگر فقط صدا را به تنهایی بشنود، می تواند تشخیص دهد که مربوط به چیست؟ واقعیت این است که برخلاف تصور والدین، بچه ها به صداها به طور دقیق گوش نمی دهند و از همین ناحیه نیز در دوران تحصیل صدماتی متوجه آنها می شود و یادگیری آنها را تحث تاثیر قرار می دهد.
هر چه کودک در تشخیص صدایی که می شنود موفقتر عمل کند، آنموقع می تواند آن صدا را به منبع آن ربط داده و اطلاعات مرتبط با آن را در ذهنش یادآوری کند. مثلا اگر صدای هواپیما را بشنود، شکل هواپیما، فرودگاه، خلبان، مسافرت و … به ذهنش می آید و آن صدا فقط یک صدای خام و بی مفهوم برایش نخواهد بود. ( تصویر هواپیما و یک کودک که می شنود).
او به مرور بین صدای هواپیما و هلی کوپتر تفاوت قائل خواهد شد. و این یعنی رشد مهارت های شنیداری. بنابراین کودکی که پایه های ادراک شنیداری اش به خوبی ایجاد شده باشد در یادگیری بسیار موفق عمل خواهد کرد. در هنگام املا نویسی؛ کلمه را به خوبی شنیده و می نویسد. در خواندن موفق عمل می کند و مهارت های حساب کردن و ریاضی وی نیز در حد مطلوب خواهد بود.
نظر کاربرگرامی