در ابتدای این مقاله، با هم به نمودار دایره ای نگاه می کنیم. این نمودار سهم هریک از حواس را در یادگیری انسان نشان می دهد. همانطورکه در نمودار مشخص است، ادراک دیداری در مقایسه با حواس دیگر، نقش پررنگ تری در یادگیری انسان دارد.
یعنی اگر کودکی مهارت های دیداری اش به خوبی تقویت شده باشد، در انجام امور زندگی عادی و تحصیلی، بسیار موفق عمل خواهد کرد.
مهارتهای دیداریدر اولین ماههای زندگی یاد گرفته می شوند. نوزادان تازه متولد شده تنها تا بیست متری را می توانند ببینند، اما تمرکزشان با گذشت زمان، تحریک می شود تا اینکه طیف وسیعی از تصاویر روشن و واضح را می توانند در یک قدمی و سپس چند قدمی ببینند. آنطور که نوزادان به وضوح به حرکت اسباب بازی ها زُل می زنند یا راه رفتن پدر و مادر را می بینند، مهارت های «پیگردی دیداری» تقویت و اصلاح می شوند. در بدو تولد چشمهای کودک هنوز به لحاظ عصبی هماهنگ نشده اند، بعضی مواقع به دلیل اینکه والدین می بینند چشمهای کودک به جهات جداگانه اشاره می کند هشدارها را جدی نمی گیرند. دوبینی و توانایی با هم بودن چشمان انسان که با هماهنگی کامل و هدفمند حرکت می کند، در سن ۴ – ۵ ماهگی رشد می کند.
به هر حال بعضی مواقع رشد دیداری به طور عادی صورت نمیگیرد. ما نمی دانیم چرا بینایی به طور کافی در کودکان رشد نمی کند، اما عوامل خطرساز مشخصی وجود دارد.
عواملی که ممکن است رشد ادراک دیداری کودک را دچار مشکل کند( عوامل خطرساز):
– اول اینکه مشکلات پردازش دیداری به دلیل داشتن مولفه ای ژنتیکی است. اگر پدر مهارت هماهنگی(همگام و با هم بودن) چشمهایش ضعیف باشد، احتمال زیادتری وجود دارد تا کودک نیز همین مشکل را داشته باشد.
–مهارتهای پردازش دیداری ضعیف همچنین می تواند از طریق عواملی که در رشد عادی اختلال ایجاد می کنند بوجود آید. تولد زودرس یک عامل خطر ساز بزرگ است. استفاده از مواد مخدر و الکل در دوران حاملگی خطر را بیشتر می کند. همچنین ضربات به سر مانند تکان های مغزی باعث این مشکلات میشوند به طوری که درجه حرارت نوزادان را در طی مراحل رشدی بالا می برد.
– همچنین دانشمندان می گویند تحریک یک چشم بیش از دیگری (همچون خواباندن نوزاد به یک طرف در تخت که چشم یک سمت همیشه روبه پائین است) ممکن است یک عامل کمک کننده به ایجاد مشکل باشد. زمان زیادی در تخت خواب بودن یا بازی کردن در داخل کریر(تخت حفاظ دار)، می تواند کودک را از تحریکات دیداری مهم محروم کند. تماشای تلویزیون و سایر مناظر دورتر از دید کودک، نیز می تواند نوزادان را از وقتی که باید صرف نگاه کردن و بررسی دیداری اشیاء نزدیک شود، محروم می کند.
باید متذکر شد، این درست است که؛ این عوامل برای مشکلات یادگیری وابسته به بینایی در بین کودکان مشترک هستند، اما بدین معنی نیست که تنها به خاطر نبود این عوامل، بینایی کودک شما خوب است. بسیاری از کودکان با تاریخچه رشدی عادی وجود دارند که هنوز مهارت های پردازش دیداری کارآمدی ندارند و نیاز است تا قبل از آموزش های رسمی و درسی، اول به تقویت مهارت های دیداری آنها کمک شود.
نظر کاربرگرامی