سبک فرزندپروری مقتدرانه به معنی پاسخ به نیازهای کودک است تا آنها مفیدتر و اجتماعی تر شوند. پذیرش بدون قید و شرط آنها و عواطف شان. احترام صادقانه و خالصانه به کودک و تواناییهای بالقوه اش.
۲. فعالیتهای مناسب سن کودک طراحی کنید.
فعالیتهای مناسب رشدی طراحی کنید تا به کودک کمک کنید حل مسأله، مشارکت و همکاری واقعی را یاد بگیرد. به مسائل مهم،علل و افرادی توجه کنید که شایستته فرزندتان می باشد. کمک به دیگران باعث میشود تا فرزند شما احساس مفید و کوشا بودن کند و حس خوبی از خودش داشته باشد.
۳. با قدرت تشویق کنید.
به فعالیتها و سرگرمیهای کودک به طور واقعی و خالصانه ابراز علاقه کنید. چه در حال ساخت یک خانه باشد، بازی با شن و ماسه یا خواندن کتاب باشد به او توجه کنید تا احساس خوبی داشته باشد. یک تحقیق نشان میدهد مادرانی که با میل و علاقه با کودکان خود تعامل و برخورد میکنند دارای کودکان با عزت نفس بالاتری هستند از مادرانی که با بی میلی همان مقدار وقت را با بچههای خود صرف میکنند.
۴. تواضع و فروتنی را یاد دهید.
تواضع و فروتنی را با رفتار خود به کودک یاد بدهید. به موفقیتهای او بدون لاف زدن و خودستایی ارزش و اعتبار دهید. او را تشویق کنید تا با آرامش و نرمی به موفقیت هایش افتخار کند.
۵. صادقانه و به طور خاص حمایت کنید.
به جای گفتن کلمه هایی کلی نظیر «آفرین!» بازخوردهای خود را خاص، مثبت و خالصانه ارائه دهید. تحسین خالی و تملق غیر واقعی ارزش خود را از دست می دهد. توجه تان را به طور مثبت به علائق و تلاشهای کودک ارائه دهید. تلاش کودک را در نوشتن تکالیف تحسین کنید و به او در جستجوی منابع و تصحیح آنها کمک کنید. با گوش دادن و تشویق از تلاشهای بیوقفه او در تمرین مثلا پیانو قدردانی کنید.
۶. بر روی احساسات تمرکز کنید.
برخی مواقع تشخیص احساسات ناخوشایندی مانند خشم، غم، حسادت و ترس کودکان برای بزرگتر ها مشکل است. میتوان به راحتی با نگاه به رفتارهای ناشی از این احساسات مانند بیقراریها و اوقات تلخی ها، ناله و لج بازی ها و سرپیچی ها پی به احساسات آنها برد. کودکان را تشویق کنید تا آنچه که احساس میکنند را بشناسند و بگویند چرا آن احساس را دارند.
۷. احترام گذاشتن را یاد دهید.
به کودک یاد بدهید که همه آدمها از تمام فرهنگها و نژادها قابل احترام هستند. ریشه تمام تبعیض های نژادی جهل است. درباره فرهنگهای دیگر به کودکان آموزش دهید. از طریق رفتار و حرف نشان دهید که همه انسانها و افراد از تمام نژادها و طبقات کامل و یکسان هستند.
۸. مراقب رفتارتان باشید.
ادب و نزاکت غریزی و ذاتی نیست، بلکه شما باید آن را آموزش دهید. الگویی از رفتارهای خوب باشید مانند گفتن«لطفا»، «متشکرم» و «خواهش می کنم». مهربانی را میتوان پرورش و تقویت کرد. سر میز شام تشکر کردن را به کودک یادآوری کنید. تقدیر و تشکر از دیگران به طور متقابل تأثیر مثبتی بر روی عزت دارد.
۹. کودک را به مهارت های اجتماعی تجهیز کنید.
سخن چینی کردن، کتک کاری کردن هنگام عصبانیت و خودداری از کمک به دیگران در اثر عدم یادگیری مهارت های اجتماعی بروز می کنند. کودکان با مهارت های اجتماعی ضعیف احساس بیکفایتی و بیعرضگی میکنند و فکر میکنند کنترل روی رفتارشان ندارند و عزت نفس منفی و مخربی را رشد می دهند. آموزش مهارت های اجتماعی به کودک موجب تجارب خوب و مثبت با دیگران می شود. با صبر و لطافت به او یاد دهید که چگونه درخواست از دیگران را مطرح کند، به یک گروهی وارد شود و به خشم و عصبانیت چگونه واکنش نشان دهد.
نظر کاربرگرامی