در مطلب قبلی در رابطه با این صحبت کردیم که والدین گاهی بچه ها را آینه ی آمال و آرزوهای خودشان می بینند، توقع دارند که فرزندشان آن چیزی بشود که آنها دوست دارند. واضح و روشنه که این طرز فکر و خواسته از بچه ها، بیشتر از اینکه کمک کننده باشه چقد آسیب زننده است.
قرار بر این شد تا برای کمک به بچه ها، بیشتر روی استعدادهای خودشون تاکید بشه و از اجبار و اصرارهای بی مورد بپرهیزیم. در ادامه این مطلب با هم در این رابطه حرف می زنیم که چطوری میشه به بچه ها طبق استعدادشون کمک کرد…
اولین نکته اینه که مشاهده گر خوبی باشید. ببینید فرزندتان بیشتر چه کارهایی را خودش دوست دارد و انجام می دهد. بیشتر سراغ نقاشی می رود؟در حال تحرک مداوم هست؟ بدنی قوی دارد و خستگی ناپذیره؟ بیشتر توی فکره و اندیشه می کنه؟
وقتی این حالت ها را درفرزندتان برای مدتی مشاهده کردید، تاحدی متوجه می شوید که طبع او چیست. بنابراین طبق حالات روحی و جسمی او از او توقع خواهید داشت.
در ادامه، با او در رابطه با اینکه چقد خوب برخی کارها را انجام می دهد، صحبت کنید. او خودش نیز متوجه خواهد شد که بهتر است تا در زمینه یا زمینه هایی بیشتر تمرکز کند و استعداش را در آن زمینه پرورش دهد.
وقتی این آگاهی در وی اتفاق افتاد، می توانید او را در کلاسهایی که به پرورش بهتر استعدادها کمک کننده باشد، با رضایت خودش ثبت نام کنید.
به مرور رشد استعدادها در او اتفاق خواهد افتاد. البته یک شرط دارد و آن پشتکار و مداومت است که به خودش بستگی دارد. این یک اصل است.
نظر کاربرگرامی