آموزش طرز تفکر پویا؛ مهمترین درسی که کودکان باید یاد بگیرند
برای والدین بسیار مهم است تا بدانند که چگونه طرز تفکر کودکان بر روی رفتار، انگیزش و موفقیت های آنان اثر می گذارد. بسیاری از معلمان و مدیران مدارس طرز فکر پویا را به عنوان یک استراتژی اثر گذار برای تقویت انگیزه دانش آموزان مفید می دانند.
احتمالا شما درباره طرز فکر مطالبی شنیده باشید و دوست دارید که بیشتر در مورد این موضوع بدانید. در این نوشتار سعی ما بر این است تا کمک کنیم والدین و مربیان بدانند که طرز فکر پویا چیست، چرا اهمیت دارد و چگونه می توان در خانه آن را تقویت و پرورش داد. درک الگوهای ذهنی (تفکر پویا – تفکر ایستا)
طرز فکر پویا، باور و اعتقادی زیر بنایی است مبنی بر این که تواناییهای ما(همانند ماهیچه ها) از طریق تلاش و تمرین رشد و توسعه می یابند. کودکان دارای طرز فکر پویا در مواجهه با چالش ها و مشکلات پایداری و پشتکار دارند چرا که آنها به این درک رسیده اند که کار و کوشش می تواند هوش و توانایی را رشد و تغییر دهد. ذهنیت و طرز تفکر ایستا بر این باور است که هوش ثابت است و نمی تواند تغییر کند. کودکانی که طرز فکری ایستا داشته باشند، در هنگام مواجهه با موانع به راحتی از تلاش و کوشش دست می کشند؛ چرا که باور دارند آنها نمی توانند چیزهای سخت را یاد بگیرند. ایجاد طرز فکر پویا در کودک شما از خود شما آغاز می شود!
شما به عنوان والدین نقش بزرگی در تاثیر گذاری بر طرز تفکر کودک خود دارید، بنابراین بسیار مهم است که شما الگویی از طرز فکر پویا برای کودک خود باشید. نشان دادن این که شما از چالش ها و حل مسئله استقبال می کنید، اشتباهات و خطاها را به عنوان فرصت های یادگیری و کسب تجربه می دانید و دادن اهمیت به ارزش تمرین، تلاش و کوشش را برای حل مسائل موجب پرورش طرز فکر پویا می شود. ایستا در برابر پویا؛ درک دو الگوی ذهنیت در شکل دهی به زندگی ما
آیا تا به حال فکر کرده اید چرا بعضی از کودکان در اولین قدم مواجهه با مسائل سخت و پیچیده زود از تلاش و کوشش دست می کشند؟ شاید کودک شما هم در گذشته فعالیت هایی از جمله ورزش ها و تکالیف مدرسه را به دلیل عدم پیشرفت و نتیجه گیری زود هنگام رها کرده است. شاید چند تا تجربه بد و ناموفق کودک شما را متقاعد کرده است که «من در این زمینه خوب نیستم». دانستن درباره الگوهای ذهنی ایستا و پویا به شما کمک خواهد کرد تا الگوهای مخرب را تغییر دهید و فرزند خود را به یک زندگی شاد و موفقیت آمیز و سرشار از یادگیری مادام العمر و پتانسیل بی حد و حصر راهنمایی کنید. چرا مهم اند؟
داشتن الگوی ذهنی ثابت یا پویا پیامدهای آشکاری در پرورش انگیزش دارند. اگر کودکان یک تصور ثابتی از هوش داشته باشند، به احتمال زیاد آنها با نادیده گرفتن تلاش و مبارزه بر این باور می رسند که موفقیت بیشتر از همه چیز وابسته به استعداد است. آنها شاید باور کنند که بعضی افراد با توانایی موفق شدن زاده می شوند در حالی که دیگران این توانایی ها را ندارند. آنها ممکن است افراد موفق را دارای برخی صفات درونی و غیر قابل دستیابی ببینند. عوارض جانبی دیدگاه الگوی ذهنی ایستا، نگرش درماندگی یا بی تفاوتی نسبت به تلاش و کار است(به ویژه در هنگام مواجهه با کارهای چالش بر انگیز).
این باور ساده که هوش انعطاف پذیر و قابل تغییر است، کودکان را برای کارهای چالش برانگیز و مسائل دشوار مجهز می کند. اگر آنها بدانند که می توانند تواناییهای خود را توسعه و پرورش دهند، باعث می شود تا برای رسیدن به موفقیت تلاش بیشتری اختصاص بدهند؛ بنابراین چالش ها و مشکلات، آنها را گیج و سردرگم نخواهد کرد. طرز فکر پویا موجب علاقه به یادگیری و تاب و تحمل بیشتری می شود که برای دستیابی به اهداف ضروری اند.
اگر والدین می خواهند به کودک خود هدیه ای بدهند، بهترین چیز این است که به آنها یاد دهند تا مشکلات و مسائل چالش برانگیز را دوست داشته باشند، اشتباهات را وسیله یادگیری بدانند، از تلاش لذت ببرند و به یادگیری ادامه دهند. با این روش کودکان برده تشویق نخواهند شد و این وسیله ای مادام العمر برای ایجاد و پرورش اعتماد به نفس است.
طرز فکر پویا چگونه به فرزندم کمک می کند؟
تحقیقات نشان داده اند که کودکان دارای طرز تفکر پویا در مدرسه بهتر عمل می کنند. در یک تحقیق مشخص شد که دانش آموزان با الگوی تفکر پویا نمرات بهتری در ریاضی نسبت به دانش آموزان دارای طرز فکر ایستا کسب نمودند. تحقیق دیگری نشان داد بسیاری از دانش آموزان دارای طرز فکر پویا در مقابل دشواری ها بهتر عمل می کنند و در آزمون های استاندارد نمرات بهتری کسب کردند. همچنین این کودکان به جای گیج و درمانده شدن به وسیله اشتباهات، آنها را وسیله یادگیری می دانند.
حالا پیشنهاد روش هایی برای پرورش و تقویت الگوی تفکر پویا در کودکان؛ یک : کودکان را به این درک برسانید که مغز همانند یک ماهیچه است؛ و مغز فقط از طریق کار و کوشش، عزم جدی و مقدار زیادی عمل رشد می کند. دو: به کودکان نگویید که آنها باهوش، با استعداد و فوق العاده هستند؛ زیرا این دسته بندی ها و گفته ها بدین معنی اند که علم و دانش با آنها زاده می شود و تلاش و پویایی را تشویق نمی کند. سه: هر موقع کودک یک طرز فکر پویا را نشان می دهد کودک را نسبت به آن آگاه کنید. چهار: فرایند تلاش، کار سخت و عمل را تشویق کنید زیرا با این رفتار به کودکان اجازه رسیدن به توانایی های بالقوه شان را می دهید. پنج: نتیجه را تشویق نکنید؛ نمرات آزمون ها و روشهای سفت و سخت ارزشیابی آموخته ها و دانسته ها، رشد و پیشرفت را محدود می کنند. شش: شکست ها و اشتباهات را با آغوش باز بپذیرید. گاهی کودکان از اشتباهات چیزهای بیشتری یاد می گیرند. بگذارید تا بدانند که اشتباهات بخش بزرگی از فرایند یادگیری هستند. هیچ چیز نمی تواند جایگزین احساس مبارزه در حل یک مسئله بسیار دشوار را بگیرد. هر چه قدر مسئله دشوارتر باشد، پیدا کردن راه حل آن احساس غرور و رضایت بیشتری به کودک می دهد. قابل ذکر است که در این مقاله منظور از مسئله هرگونه چالش ذهنی مد نظر است و مسئله های درس ریاضی صرفا هدف نیست. هفت: کودکان را به مشارکت و یادگیری گروهی تشویق کنید. زمانی که کودکان در یک موضوع غوطه ور شوند و با همسالان خود در بحث مشارکت کنند، بهتر یاد می گیرند. هشت: بر اساس میزان کاربرد و جذابیت موضوع به یادگیری تشویق کنید. با تشریح این که چقدر موضوعی مهم است و چگونه در آینده به دردشان می خورد، موضوع را برای آنها هیجان انگیز نمایید. هرگز نباید هدف دریافت پاسخ درست باشد بلکه درک موضوع به طور بنیادی و عمیق و تشویق به یادگیری بیشتر باید مد نظر قرار گیرد.
نظر کاربرگرامی