مهارت هماهنگی دیداری-حرکتی یعنی توانایی انجام فعالیت هایی که مستلزم بکارگیری همزمان چشم ها و دست ها است که به فرد کمک می کند تا بتواند از روی آنچه که می بیند کپی کند، ترسیم نماید و یا بنویسد.
هماهنگی دیداری و حرکتی فقط زمانی به طور موثر شکل می گیرد که مهارت دیداری و مهارت حرکتی هر کدام به طور مجزا به خوبی پرورش یافته باشند. رشد ناکافی در هر یک از این مهارتها بر روی مهارت هماهنگی دیداری-حرکتی تاثیر منفی می گذارد.
بسیاریاز فعالیتهای ما تحت تاثیر مهارت هماهنگی چشم و دست قرار میگیرند از جمله: توانایی ما برای رنگ آمیزی، ترسیم حروف و تصاویر، عبور از مازها و رسم نقطه به نقطه ، نوشتن با دست، گرفتن یک توپ، ضربه زدن به توپ، نقاشی کشیدن، درست کردن پازل، بستن دکمه ها و کفش، نخ کردن سوزن و استفاده از قیچی. همچنین مهارت هماهنگی چشم و دست در فعالیت های مختلف به ما کمک می کند مانند: جابجایی اشیا، تیراندازی با کمان، عملکرد ورزشی، بازی های کامپیوتری، تایپ کردن، و حتی درست کردن چای. این بخشی از مکانیسم انجام وظایف روزمره است. در غیاب آن اکثر افراد قادر به انجام حتی ساده ترین کارها مانند برداشتن یک کتاب از روی میز و یا بازی کامپیوتری نیستند.
کودکانی که در این زمینه دارای مشکل هستند نمیتوانند حرکات دست خودشان را در پاسخ به آنچه میبینند هماهنگ کنند و در نوشتن و دیگر فعالیت های درسی که مستلزم هماهنگی دیداری-حرکتی اند دچار مشکل و اختلال هستند.
با توجه به اهمیت و ضرورت پرورش مهارت هماهنگی چشم-دست در انجام فعالیت های گوناگون لازم است تا تمرینهایی برای تقویت و پرورش درست این مهارت بکار ببریم.
انشالله در مقالات بعدی به فعالیت ها و تمریناتی که برای پرورش و تقویت این مهارت کاربرد دارند، می پردازیم.
نظر کاربرگرامی